ಮತ್ತದೇ ಹಾಡು..

ಒಂದು ಹಳೆಯ ವಿಷಯದ ಮೇಲೆ "for a wrong reason" ಬರೆಯುತ್ತಿರುವುದು ಮುಜುಗುರದ ಮತ್ತು ಅಷ್ಟೇ ಬೇಜಾರಿನ ಸಂಗತಿಯೂ ಹೌದು.ಒಂದು ಲಘು ಬರಹದ ದಾಟಿಯ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಅಭಿಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ಬಂದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅನಿರಿಕ್ಷೀತ ಮತ್ತು ಅನಪೇಕ್ಷಣಿಯವೂ ಹೌದು.ಈ ಬರಹದ ಮೂಲಕ ನನ್ನ ನಾ ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಾಗಲಿ ಅಥವಾ "ಹೀಗಾಗಬಾರದಿತ್ತು" ಅಂತಾ ಗಲ್ಲ ಗಲ್ಲ ಬಡಿದುಕೊಳ್ಳುವುದಾಗಲಿ ಮಾಡಿವುದಿಲ್ಲ. ಕೆಲ ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ನಾನು ಸ್ಪಷ್ಟೀಕರಣ ನೀಡುವುದು ನನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯ ಎಂದು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ..

ಘಟನೆಯೊಂದರ ಅಥವಾ ವಸ್ತುವೊಂದರ ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುವ ಮನೋಭಾವ ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ವ್ಯಕ್ತಿಗೇ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿರಲೇಬೇಕು.ನನಗೆ ಮೊಸರನ್ನ ಇಷ್ಟವಾಗಿದೆ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಮೊಸರನ್ನವೇ ಇಷ್ಟವಾಗಬೇಕೂ ಅಂತಲೋ, ಶಾರುಕಖಾನನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಮೆಚ್ಚಲೇಬೇಕೆಂದು ಗೋಳಾಡುವುದು ದಡ್ದತನ. ತೀರಾ ನಿನ್ನ ಬೆನ್ನು ನಾನು ಚಪ್ಪರಿಸುತ್ತೇನೆ, ನನ್ನ ಬೆನ್ನು ನೀನು ಚಪ್ಪರಿಸು ಅನ್ನುವುದು ನೈಜಸ್ಥಿತಿಯ ವಿಮರ್ಶೆಯಾಗದೇ ಅದು ಬಟ್ಟಂಗಿತನವಾಗುತ್ತದೆ. ನಾನೇನು ಸಂಘಟಕರ ಆಶಯದ ಬಗ್ಗೆ,ಸಮಾವೇಶದ ಓಚಿತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ಗಮನಿಸಿದ ಅಥವಾ ನಾನು ಅಂದುಕೊಂಡದ್ದನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ನಾನು ಗಮನಿಸಿದ್ದೇ ಸರಿ ಅನ್ನುವ ಹುಂಬತನವೂ ನನ್ನಲಿಲ್ಲ. ನಿಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಅವತ್ತು ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಸಮಾಧಾನದ ವಿಷಯ ಇನ್ನೇನಿದೆ? ಆದರೆ ನಾವು ಖುಷಿಯಾಗಿದೀವಿ ನಿನಗೇನು ಕಷ್ಟ? ಅನ್ನುವ ದಾಟಿ ಯಾಕೋ ಅಂತ ತಿಳಿತಿಲ್ಲ.

ಒಂದು ಹೊಸ ಯೋಜನೆಯ ಬೆನ್ನು ಬಿದ್ದವನಿಗೆ ಆಗಬಹುದಾದ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಮಾದದ ಬೆಲೆಯ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಅರಿವಿರಬೇಕಾಗುತ್ತೆ.ಹೌದು ಮೊದಲ ಸಾರಿಯ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಕೆಲ ಅಭಾಸಗಳಿರೋದು ಸಹಜ ಮತ್ತು ನಾವದನ್ನೂ ಕಂಡೂ ಕಾಣದಂತೆ ಇದ್ದು ಬಿಡಬೇಕು ಅನ್ನುವುದು ಸಹ ಒಪ್ಪತಕ್ಕ ಮಾತೇ.ಆದರೇ ಒಂದು ಇ -ಮೇಲ್ ಗೋ ಅಥವಾ ಕಮೆಂಟಿಗೋ ಸ್ಪಂದಿಸಿ ಒಂದು ಹೊಸ ಪ್ರಯತ್ನಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷೀಯಾಗುವ ಭರವಸೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದವರಿಗೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ನೀರಿಕ್ಷೇಗಳಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಆ ನೀರಿಕ್ಷೆಗಳೆಲ್ಲಾ ಹುಸಿಯಾದಾಗ ನಿರಾಶೆಯಾಗುವುದು ಸಹಜ.ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಕಡೆ ಪ್ರಕಟಣೆ ನೀಡಿ ’ಬೇಕಾದವರೂ ಬರಲಿ, ಬ್ಯಾಡದವರು ಬಿಡ್ಲಿ’ ಅನ್ನೋವ ಧೋರಣೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೇ ನಾನು ಆ ರೀತಿ ನಿರಿಕ್ಷಿಸಿದ್ದು ತಪ್ಪಾಗುತ್ತೆ.ನೀವೆ ಬೇಕಾದರೆ ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ , ಬ್ಯಾಡಾದರೆ ಸುಮ್ನಿರಿ ಅನ್ನುವದಕ್ಕೋ ಅದೇನು ರಾಮನವಮಿ ಪಾನಕದ ತರ ಅಲ್ಲಾ, ಬೇಕಾದವರು ತಗೋಂಡು ಬ್ಯಾಡಾದವರು ಬಿಡೋದಕ್ಕೆ.ಇನ್ನೋಬ್ಬರು ಯಾರೋ ರಶೀದ್ ಬಟ್ಟೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡಿದ್ದಾರೆ, ನಾನೇನು ಯಕ್ಶಗಾನದ ವೇಷ ಹಾಕಿ ಅಂತಾ ಎಲ್ಲೂ ಹೇಳಿಲ್ಲವಲ್ಲ. ಅವರ ಸೀದಾ ಸಾದಾ ಉಡುಪು ಕಂಡು ಖುಷಿಯಾಗಿ ಅದನ್ನೂ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದ್ದೆ ಅಷ್ಟೆ.ಎಲ್ಲರನ್ನು ಅನವಶ್ಯಕವಾಗಿ ಎಳೆದು ತಂದು ಕೆಸರು ಎರಚುವುದು ಬ್ಯಾಡಿತ್ತೆನೋ.ಇನ್ನು ಚಡ್ಡಿ ಹಾಕಿದವರಿಗೆ ಬ್ಲಾಗು ಬರಿಯಬಾರದು, ಓದಬಾರದು ಅಂತ ಎಲ್ಲೂ ಹೇಳಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಮುಗಿಯುವವರೆಗೂ ನಾನಿದ್ದೆ ಮತ್ತು ಎಷ್ಟು ಜನ ಮುಗಿಯುವವರೆಗೂ ಇದ್ದರು ಅನ್ನುವುದೂ ಗೊತ್ತು.

ಇದೆಲ್ಲ ಸಾಯ್ಲಿ, ಉಳಿದ ಸಂಘಟಕರ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಶ್ರೀನಿಧಿ ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗೆ ಗೊತ್ತು(ಯಥಾಪ್ರಕಾರ ಇ-ಮೇಲ್ ನಲ್ಲಿ). ಶ್ರೀ ಪ್ರಣತಿಯ ಪರವಾಗಿ ಆಹ್ವಾನ ಕಳಿಸಿದಾಗ, ನಾನಿದನ್ನೂ ಪ್ರಣತಿಯ ಪರವಾಗಿ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರೀಗೂ ಕಳಿಸಬಹುದಾ ಅಂತಲೂ ಕೇಳಿದ್ದ ಮತ್ತು ನನಗೆ ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಪರಚಯವಿದ್ದ ಕನ್ನಡ ಬ್ಲಾಗಿಗರನ್ನು ಅಹ್ವಾನಿಸಿಯೂ ಇದ್ದೆ. ಸಮಾವೇಶದ ಉದ್ದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ, ಅದರ ಸಫಲತೆ ನಿಮಗಿರುವಷ್ಟೇ ಕಾಳಜಿ ನನಗೂ ಇದೆ ಮತ್ತು ನಾನೇನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ಡೇನೆ ಅನ್ನೋದರ ಅರಿವೂ ಇದೆ. ಅನವಶ್ಯಕವಾಗಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಗುತ್ತಿಗೆ ತಗೋಂಡವರ ತರಹ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯುಸುವದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು, ಸರಿ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ವಿಮರ್ಶಿಸುವ ಮತ್ತು ಆಗಿರಬಹುದಾದ ಅಚಾತುರ್ಯಗಳು ಮುಂದೆ ಆಗದಂತೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ವಹಿಸಬೇಕು. ಅದು ಬಿಟ್ಟು ನಾನು ಮಾಡಿದ್ದೆ ಸರಿ,ಫಸ್ಟ್ ಟೈಮು ಅಂತಲ್ಲ ಸಮಜಾಯಿಸಿ ನಮಗೆ ನಾವೇ ಕೊಟ್ಟುಕೊಂಡು ಸಮಾಧಾನಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಎನೂ ಮಾಡಲೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಸರಿತೂಗಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದೆ ನಿಜವಾದ ಸವಾಲು, ಬರಿ ಹೊಗಳು ಭಟ್ಟರು ಹೇಳಿದ್ದೇ ನಂಬಿದರೆ ಯಥಾಸ್ಥಿತಿಯ ಅರಿವಾಗುವಿದಿಲ್ಲ್ಲಾ.ಮುಂದಿನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಇದಕ್ಕೂ ಯಶಸ್ವಿಯಾದರೆ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಸಂತೋಷದ ವಿಷಯ ಇನ್ನೇನಿದೆ?

ಇಷ್ಟರ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಸಂಘಟಕರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನೋವಾಗಿದ್ದರೆ, ನಾನವರನ್ನು ಕ್ಷಮೆ ಕೇಳುತ್ತೇನೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಶ್ರೀನಿಧಿ.. ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದ ಉಳಿದ "ಗುತ್ತಿಗೆದಾರ"ರ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಏನು ಹೇಳಲಾರೆ.ಇನ್ನೂ ಚರ್ಚಿಸುವ ಇರಾದೆ ಯಾರಿಗಾದರೂ ಇದ್ದರೆ ನನ್ನ ಮೇಲ್ ಮುಖಾಂತರ ಸಂಪರ್ಕಿಸಬಹುದು,ಹೀಗೆ ಕೆಸರು ಎರಚಿಕೊಂಡು ಕಂಡೋರ ಮನರಂಜನೆಗೆ ಆಹಾರವಾಗುವ ಇಷ್ಟ ನನಗಂತೂ ಇಲ್ಲ.ಇನ್ನೂ ತವಡು ಕುಟ್ಟಲು ನನಗಿಷ್ಟವಿಲ್ಲ, ಅದಕ್ಕೆ ಇದನ್ನು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ, ಇಲ್ಲಾ ನಂಗೆ ಇದನ್ನು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಿಟ್ಟರೆ ನಂಗೆ ಅಜೀರ್ಣವಾಗುತ್ತೆ ಅನ್ನೋರ ಮೂಲವ್ಯಾಧಿ ತೊಂದರೆಗೆ ನಾನೇನು ಮಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ..